A identidade corporativa ou identidade visual (IVC) é a manifestación física da MARCA. Fai referencia aos aspectos visuais da identidade de unha organización. Esta identidade corporativa está relacionada directamente cos seguintes atributos: - Historia ou traxectoria dla empresa, proxectos e cultura corporativa, é dicir, "cómo se fan as cousas".
En xeral inclue un LOGO e elementos de soporte, xeralmente coordinados por un grupo de liñas maestras que se recogen en un documento de tipo MANUAL CORPORATIVO. Estas líñas maestras establécense habitualmente en:
En xeral inclue un LOGO e elementos de soporte, xeralmente coordinados por un grupo de liñas maestras que se recogen en un documento de tipo MANUAL CORPORATIVO. Estas líñas maestras establécense habitualmente en:
- Tarxetas de presentación (visita).
- Tarxetón.
- Follas con membrete.
- Folla de Fax.
- Sobres membretados
- Carpetas corporativas.
- Invitacións (Juntas).
- Uniformes.
- Frota de vehículos.
- Paquetaría, etc.
Apunte histórico
AEG, foi unha empresa Alemana que intuía a importancia que alcanzaría a coordinación dos elementos vitales da marca, ou o que seria o espíritu que hoxe chamamos corporativo.
Esta idea superaba totalmente a práctica exclusivamente gráfica da marca, entendeu que o deseño non podía limitarse á concepción gráfica. Peter Behrens, arquitecto, deseñador industrial, e artista gráfico, Otto Neurath, sociólogo, pensaban que se podía aplicar unha concepción unitaria ás súas producións, as súas instalacións e comunicacións.
Na evolución formal dos signos da identidade visual apreciasela tendencia á maior pregnancia mediante a simplificación, co fin de potenciar a lectura rápida e a memorización. A limpeza dos signos foron en aumento como pode apreciarse nas secuencias históricas dos logotipos de diversas marcas cuxos deseños foron axeitándose a unha maior simplicidade, claridade e inmediatez de lectura, guiados polos progresivos requerimientos de lectura clara e rápida.
A evolución formal acaba, tal como ocurre con todas as manifestacins formais e culturais ao través da historia. Os procesos de uniformización observados foron as veces transformados en moda, olvidando os principios perceptivos que os xeraron. E a moda ten que ser constantemente renovada.
Esta idea superaba totalmente a práctica exclusivamente gráfica da marca, entendeu que o deseño non podía limitarse á concepción gráfica. Peter Behrens, arquitecto, deseñador industrial, e artista gráfico, Otto Neurath, sociólogo, pensaban que se podía aplicar unha concepción unitaria ás súas producións, as súas instalacións e comunicacións.
Na evolución formal dos signos da identidade visual apreciasela tendencia á maior pregnancia mediante a simplificación, co fin de potenciar a lectura rápida e a memorización. A limpeza dos signos foron en aumento como pode apreciarse nas secuencias históricas dos logotipos de diversas marcas cuxos deseños foron axeitándose a unha maior simplicidade, claridade e inmediatez de lectura, guiados polos progresivos requerimientos de lectura clara e rápida.
A evolución formal acaba, tal como ocurre con todas as manifestacins formais e culturais ao través da historia. Os procesos de uniformización observados foron as veces transformados en moda, olvidando os principios perceptivos que os xeraron. E a moda ten que ser constantemente renovada.
Manual Corporativo
Un manual de identidade organizacional é un documento no que se concentra e detalla a personalidade dunha empresa, neste documento establécense as variables máis convíntes para os distintos actores que participan na organización.
A disponibilidade e acceso ao manual de identidade organizacional contribue ao fortalecemento e consistencia da organización, dentro do apartado de identidade visual establécense as normas de uso dunha marca, as cales lle permitirán diferenciarse de outras.
Dito manual tamén permite dar consistencia e unidade á imaxe visual dunha empresa, con esto contribúese directamente ao fortalecimento da imaxe corporativa (apreciación dos clientes).
Nun manual de identidade pódense establecer elementos fixos e variables, estes últimos plantéxanse para dar dinamismo ás marcas. Por tanto contar con un manual de identidade permite aos integrantes dunha empresa coñecer e aplicar as normas de forma paralela á identidad corporativa.
Estructura básica de un manual:
De esta manera, el manual de identidad visual sirve de guía para verificar que todas las expresiones en que sea tangible y expresa la aprición de la marca, lo haga reforzando la imagen creada por ésta misma. Por ello, en alguno de los apartados del manual es necesario especificar los usos correctos e incorrectos del logotipo, ya que este deberá ser reproducido a una escala determinada, por lo general se describe el tamaño mínimo al que deberá ser reproducido para evitar deformaciones y que este sea apreciable en sus detalles. La escala máxima generalmente no es establecida, ya que es difícil que el logotipo pierda sus propiedades al escalarse a un tamaño mayor, cosa que puede ocurrir al reducirse demasiado. Por otra parte debido a que la transferencia no sólo del logotipo sino de otros componentes institucionales, por cuestión del medio en el que se reproduce, llámese gran formato, offset, u otros medios. Es necesario especificar alguna versión a escala de grises, que resulta de gran utilidad al momento de transferirse a una tinta, y los colores alternos en los que éste puede ser reproducido para que se respete la imagen que se quiere lograr. Todas estas especificaciones, son necesarias para mantener una consistencia y coherencia en la expresión institucional, a manera de consolidar una imagen firme y fácilmente distinguible por el público.
A disponibilidade e acceso ao manual de identidade organizacional contribue ao fortalecemento e consistencia da organización, dentro do apartado de identidade visual establécense as normas de uso dunha marca, as cales lle permitirán diferenciarse de outras.
Dito manual tamén permite dar consistencia e unidade á imaxe visual dunha empresa, con esto contribúese directamente ao fortalecimento da imaxe corporativa (apreciación dos clientes).
Nun manual de identidade pódense establecer elementos fixos e variables, estes últimos plantéxanse para dar dinamismo ás marcas. Por tanto contar con un manual de identidade permite aos integrantes dunha empresa coñecer e aplicar as normas de forma paralela á identidad corporativa.
Estructura básica de un manual:
- Contido: este debe ser claro para a localización dos temas.
- Uso do documento: define a importancia do coñecemento de este.
- Nomes: establece as distintas formas e diferencias do seu manexo: fiscal, comercial e institucional.
- Descrición da marca, define a estructura e aplicación de cada un dos elementos que a compoñen.
- Glosario, neste describense termos específicos.
De esta manera, el manual de identidad visual sirve de guía para verificar que todas las expresiones en que sea tangible y expresa la aprición de la marca, lo haga reforzando la imagen creada por ésta misma. Por ello, en alguno de los apartados del manual es necesario especificar los usos correctos e incorrectos del logotipo, ya que este deberá ser reproducido a una escala determinada, por lo general se describe el tamaño mínimo al que deberá ser reproducido para evitar deformaciones y que este sea apreciable en sus detalles. La escala máxima generalmente no es establecida, ya que es difícil que el logotipo pierda sus propiedades al escalarse a un tamaño mayor, cosa que puede ocurrir al reducirse demasiado. Por otra parte debido a que la transferencia no sólo del logotipo sino de otros componentes institucionales, por cuestión del medio en el que se reproduce, llámese gran formato, offset, u otros medios. Es necesario especificar alguna versión a escala de grises, que resulta de gran utilidad al momento de transferirse a una tinta, y los colores alternos en los que éste puede ser reproducido para que se respete la imagen que se quiere lograr. Todas estas especificaciones, son necesarias para mantener una consistencia y coherencia en la expresión institucional, a manera de consolidar una imagen firme y fácilmente distinguible por el público.