PRINCIPIOS BÁSICOS DO DESEÑO
Aínda cando na linguaxe visual non existen sistemas estruturais absolutos, si existen certas regras que debemos aprender e aplicar intelixentemente para obter unha organización e orquestración necesarias para que exista un grado de comprensión da mensaxe. Do mesmo xeito que a linguaxe, a sintaxe significa a disposición ordenada de palabras, no deseño significa a disposición ordenada de todos os elementos que temos estudado (punto, liña e plano), así como de os elementos de relación e organización e os elementos de practicidade.
Os principios do deseño son os seguintes: balance, énfase, ritmo, proporción e escala, harmonía e unidade, e simplicidade.
BALANCE ou EQUILIBRIO - influencia psicolóxica e física máis importante sobre a percepción humana é a necesidade de equilibrio do home, a necesidade de ter os seus dous pes asentados sobre o chan e saber que ten que permanecer vertical en calquera circunstancia. Polo tanto, o equilibrio é a referencia visual máis forte e firme do ser humano e polo tanto é unha base consciente e inconsciente para a formulación de xuízos visuais. O equilibrio significa un sentido de igualdade e pode conseguirse ao través dun balance simétrico ou asimétrico
ÉNFASE ou PUNTO DE ENFOQUE - O punto focal é a área que se ofrece como o centro de interese e polo tanto o que atrae ao ollo a primeira vista. O énfase nun deseño pode conseguirse co uso eficaz da liña, da forma, da cor, da tonalidade e da textura,...., é dicir de os diferentes elementos.
RITMO e MOVEMENTO - o ritmo prové a disciplina que controla ao ollo ao redor dun obxecto ou espazo, provéndolle o camiño axeitado para unha mellor comprensión e respectando a harmonía e xerarquía de todos e cada uno de os elementos. o ritmo crease coa repetición da liña, da forma, da color ou da textura. Pode tamén ser creado coa progresión, é dicir co aumento ou diminución gradual do tamaño, a dirección ou a cor.
PROPORCIÓN e ESCALA - As relacións do tamaño en un deseño son definidas pola proporción e a escala. A proporción refírese a como os elementos dentro de un obxecto se relacionan co obxecto na súa totalidade.
HARMONÍA e UNIDADE - Un bo deseño está conformado por un conxunto de elementos organizados e relacionados entre si, pero que xuntos representan a un só. A unidade significa unha consistencia de tamaños e de formas e unha harmonía de cor e patrón, asegurando un sentido da orde e por lo tanto de mellor apreciación. Isto pódese lograr con repetición dos elementos, equilibrándoos no deseño e despois a adición de unha pouca variedade, de modo que se consiga un senso de personalidade. Abusar de dita variedade pode perder o énfase e o exceso de unidade pode eliminar á variedade.
SIMPLICIDADE - Non debemos esquecer que o deseño ideal é un enteiro unificado que abarca a todos os elementos e principios do deseño, con todo compre considerar a máxima de comunicación: “menos é máis”.
Aínda cando na linguaxe visual non existen sistemas estruturais absolutos, si existen certas regras que debemos aprender e aplicar intelixentemente para obter unha organización e orquestración necesarias para que exista un grado de comprensión da mensaxe. Do mesmo xeito que a linguaxe, a sintaxe significa a disposición ordenada de palabras, no deseño significa a disposición ordenada de todos os elementos que temos estudado (punto, liña e plano), así como de os elementos de relación e organización e os elementos de practicidade.
Os principios do deseño son os seguintes: balance, énfase, ritmo, proporción e escala, harmonía e unidade, e simplicidade.
BALANCE ou EQUILIBRIO - influencia psicolóxica e física máis importante sobre a percepción humana é a necesidade de equilibrio do home, a necesidade de ter os seus dous pes asentados sobre o chan e saber que ten que permanecer vertical en calquera circunstancia. Polo tanto, o equilibrio é a referencia visual máis forte e firme do ser humano e polo tanto é unha base consciente e inconsciente para a formulación de xuízos visuais. O equilibrio significa un sentido de igualdade e pode conseguirse ao través dun balance simétrico ou asimétrico
ÉNFASE ou PUNTO DE ENFOQUE - O punto focal é a área que se ofrece como o centro de interese e polo tanto o que atrae ao ollo a primeira vista. O énfase nun deseño pode conseguirse co uso eficaz da liña, da forma, da cor, da tonalidade e da textura,...., é dicir de os diferentes elementos.
RITMO e MOVEMENTO - o ritmo prové a disciplina que controla ao ollo ao redor dun obxecto ou espazo, provéndolle o camiño axeitado para unha mellor comprensión e respectando a harmonía e xerarquía de todos e cada uno de os elementos. o ritmo crease coa repetición da liña, da forma, da color ou da textura. Pode tamén ser creado coa progresión, é dicir co aumento ou diminución gradual do tamaño, a dirección ou a cor.
PROPORCIÓN e ESCALA - As relacións do tamaño en un deseño son definidas pola proporción e a escala. A proporción refírese a como os elementos dentro de un obxecto se relacionan co obxecto na súa totalidade.
HARMONÍA e UNIDADE - Un bo deseño está conformado por un conxunto de elementos organizados e relacionados entre si, pero que xuntos representan a un só. A unidade significa unha consistencia de tamaños e de formas e unha harmonía de cor e patrón, asegurando un sentido da orde e por lo tanto de mellor apreciación. Isto pódese lograr con repetición dos elementos, equilibrándoos no deseño e despois a adición de unha pouca variedade, de modo que se consiga un senso de personalidade. Abusar de dita variedade pode perder o énfase e o exceso de unidade pode eliminar á variedade.
SIMPLICIDADE - Non debemos esquecer que o deseño ideal é un enteiro unificado que abarca a todos os elementos e principios do deseño, con todo compre considerar a máxima de comunicación: “menos é máis”.